• Op maandag 6 november overleed in de leeftijd van 89 jaar Jaap Kleijwegt. Hij was in 2009 door de ledenvergadering unaniem benoemd tot erelid van voetbalvereniging Rozenburg. Of hij dit bijzonder vond? Ach, hij liep er zeker niet mee te koop, want zo was hij niet. Toch is het een bijzondere waardering wanneer je als erelid wordt benoemd.
    Voorts vele jaren een gewaardeerd vrijwilliger die tal van werkzaamheden verrichtte.

  • Jaap Kleijwegt, wie kende hem eigenlijk niet? Vele jaren was er de vertrouwde gang naar Sportpark West. De laatste tijd was daarvan geen sprake meer, maar de vereniging volgen? Dat bleef hij doen. Als de mogelijkheid er was bezocht hij zeker de thuiswedstrijden van het eerste elftal.
    Voor Jaap geen internet of andere moderne technieken. Hij miste bijvoorbeeld te vaak de nieuwsberichten in de plaatselijke krant over de verrichtingen van zijn vereniging. Meermaals vroeg hij zich hardop af of daar niets aan te doen was.

    Lid op 1 juli 1946
    Na de WOII ging ook op Rozenburg de bal weer rollen en Jaap werd op 1 juli 1946 als 12-jarige lid van Rozenburg. Secretaris Jaap Weeda schreef hem in. Jaap was een van de 10 jeugdleden die zich hadden aangemeld. 77 jaar lidmaatschap van vv Rozenburg.
    In 1948 kwam hij uit in het B-elftal dat Rozenburg toen had en later in het A-elftal. Het was het begin van een actieve carrière die via het 2e elftal (seizoen 1953 – 1954) tot zijn basisplaats in het 1e elftal als 18-jarige onder trainer Izaäk Broekhart.

    Opkomen voor zijn nummer
    In 1954 moest Jaap opkomen voor ‘zijn nummer’. Hij moest in militaire dienst en werd in Rotterdam gelegerd. Zodoende bleek het mogelijk om op zaterdagmiddag zijn wedstrijd te spelen. Het reizen vereiste wel de nodige inspanning. Maar dat had hij er graag voor over. Een lastige tijd, maar hij bleef zijn Rozenburg trouw.

    Kampioen: promotie naar de KNVB
    In 1959 werd Rozenburg kampioen. Via een nacompetitie promoveerde Rozenburg naar de 4e klasse van de KNVB. Jaap maakte het van dichtbij mee. In de seizoenen die volgden nam hij zijn basisplaats in het eerste elftal in.

    Werk ging voor
    Ongetwijfeld had Jaap een groot aantal seizoenen zijn plaats in de hoofdmacht kunnen innemen. Het bleek echter niet te verenigen met zijn werk als chauffeur. Met een diploma op zak van de tuinbouwschool, liep het anders. Bij Jasper van der Hout kwam hij op de vrachtwagen terecht en later op de bus van Van der Hout. Dat betekende vaak op zaterdagen op pad. Daarmee kwam het voetballen op het tweede plan. Het werk ging voor.

    Bij Ringelberg op de bus
    Na het behalen van diverse rijbewijzen trad hij begin 60er jaren in dienst bij Ringelberd, om na 35 jaar in 1997 met pensioen te gaan. Jaap bleek geknipt om met gezelschappen buitenlandse reizen te maken. Het zijn van chauffeur en reisleider was hem op het lijf geschreven.
    Nadat Jaap geen buitenlandse reizen meer maakte, waren er de vele dagtochten in Nederland. En zo kende hij menig dorpje, maar ook de vele restaurantjes waar hij goede contacten mee onderhield. Met zijn Rozenburg ging het ook goed. Op weg naar de top van het zaterdagvoetbal. Spelers en supporters gingen met Ringelberg naar de uitwedstrijden. En de chauffeur? Jaap Kleijwegt, wie anders. Bij de planning op de zaterdagen dat Rozenburg uit speelde, had Jaap ‘dienst’.

    Bijzondere reisjes
    In die jaren waren er bijzondere reisjes. In de 1e klasse (seizoen 1987 - 1988), toen de hoogste afdeling, gingen de ‘uitstapjes’ naar Assen (ACV), Damwoude (Broekster Boys), Oranje Nassau (Groningen), maar ook naar Katwijk (Quick Boys en Katwijk) en Werkendam (Kozakken Boys).

    Een jaar eerder werd Rozenburg in de 2e klasse (Zuid I) in mei 1987 kampioen bij Arnemuiden. Een onvergetelijke middag en met name de terugreis met Jaap Kleijwegt met ‘zijn bus’ van Ringelberg achter het stuur. Het kampioenschap was juist bij Arnemuiden binnengehaald. Het moet een onvergetelijke tijd zijn geweest om op al die zaterdagen de mannen en de aanhang te mogen vervoeren en te begeleiden op weg naar nieuwe successen. Vergeet daarbij ook niet het bestuur dat steevast hun vaste stek in de bus hadden.

    De werkploeg
    Na zijn pensionering sloot Jaap onmiddellijk aan bij de werkploeg. Op maandag, woensdag en vrijdag kwamen de mannen op Sportpark West bijeen. En op maandag moest uiteraard het weekend worden meer op het dorp voordeed. Zo bleef je op de hoogte.

    Bardiensten
    Na zijn tijd in de werkploeg werd Jaap vele jaren het vertrouwde gezicht achter de bar in de kantine waar hij menig biertje tapte. Vanzelfsprekend viel er altijd het nodige bij te praten over het wel en wee wat zich bij de vereniging voordeed, maar ook op Rozenburg.

    Kaartje leggen na de wedstrijd
    Op zaterdagmiddag nadat het eerste elftal zijn wedstrijd had afgewerkt, legde hij graag een kaartje met zijn vrienden waaronder Tom van Ringelesteijn en Gerrit Boer Kzn onder het genot van een biertje. De mannen hadden hun vaste tafel in de kantine.

    Volkstuin
    Ook in zijn volkstuin was hij regelmatig te vinden. Het was dus niet alleen de voetbalvereniging waar hij menig uurtje doorbracht. Ook de vele groente die hij van ‘zijn land’ afhaalde en het op orde houden ervan vergde de nodige tijd. Hij deed het vol trots en met liefde.

    En dan is het 2020
    Schrikken is het in 2020 als hij onwel wordt door een herseninfarct. Toen het eenmaal beter met hem ging blijkt de fiets met trapondersteuning de uitkomst. Thuis zitten is niets voor hem. Dagelijks zo’n 30 – 50 km fietsen leverde in het voorbije jaar meer dan 50.000 afgelegde km op.

    75 jaar lid van Rozenburg
    Geen groots onthaal en hem eens flink in het zonnetje zetten. Dat moet je als bestuur niet bedenken. In 2021 was Jaap Kleijwegt 75 jaar lid. Hoe bijzonder was dat. Dat kon niet ongemerkt voorbijgaan. Een afvaardiging van het bestuur bezocht hem thuis aan de Laan van Nieuw Blankenburg met als een cadeau een fles whisky. Daar deed je hem een groot plezier mee.

    Vreemd hem niet meer te zien
    Jaap belandt in het ziekenhuis en na een vrij korte periode van ziekte overlijdt hij op maandag 6 november 2023 op 89-jarige leeftijd.
    Velen kenden hem op Rozenburg. Hij begaf zich immers onder de mensen, want dat hoorde bij hem. Niet alleen thuis aan de Laan van Nieuw Blankenburg waar hij zoveel jaren had gewoond, maar ook op Rozenburg zelf. Het zal vreemd zijn om hem niet meer tegen te komen, want je liep hem nooit zonder te groeten of een praatje te maken voorbij. En dat zal een vreemde gewaarwording zijn.

    Het afscheid
    Op zaterdag 11 november werd er in ‘De Ontmoeting’ aan de Koninginnelaan in Rozenburg afscheid van Jaap genomen. En zoals hij het gewild zou hebben, en met hem zijn vrouw en kinderen, op een bescheiden wijze. Aansluitend vond de crematie plaats in crematorium De Dijk in Maassluis.

    Rozenburg – MVV ‘27
    Diezelfde middag voorafgaande aan de wedstrijd tegen MVV ’27 is een minuut stilte in acht genomen ter nagedachtenis van Jaap.
    De spelers droegen tijdens de wedstrijd een rouwband.

    Moge hij rusten in vrede

    Rozenburg, november 2023