Na het onfortuinlijke verlies tegen Excelsior ’20 en het fortuinlijke gelijkspel tegen Vierpolders waren de elementen van die wedstrijden gecombineerd terug te vinden in het 1-1 gelijke spel van jongstleden zaterdag tegen MVV ’27. Het verdiende punt was het resultaat van loon naar werken.
In de eerste helft was het vooral zorgen dat de rood gelen niet te snel tegen een achterstand aanliepen. Het was vooral tegenhouden. MVV stond op dat moment niet voor niks tweede op de ranglijst. Dat zag je ook terug op het veld. MVV was fysiek sterker en zij konden elkaar makkelijk vinden, terwijl Rozenburg niet zorgvuldig genoeg was in de eindpass. Hoewel Benny van der Meer een paar keer prima doelpunten voorkwam, ontworstelde Rozenburg zich langzaam maar zeker aan het spel van MVV. Een 0-0 ruststand leek voor de hand te liggen. Te vaak laat Rozenburg dan op dat soort momenten ruimtes vallen en de tegenstander gemakkelijk kan scoren. Ook nu was het in minuut 40 raak en MVV-er Jesper Baak de 1-0 ruststand tekende.
Eenmaal opgewarmd door de thee wierp Rozenburg de schroom van zich af en trok ten strijde richting MVV doel. Tussen beide ploegen waren de verhoudingen genormaliseerd. Kansen over en weer waren er niet veel. Rozenburg en MVV hielden elkaar in een soort wurggreep. Tot de 70ste minuut toen Nick de Bil weer een van zijn momenten had en de 1-1 eindstand op het scorebord liet oplichten.
Opstelling: Benny van der Meer, Lars Bekker, Elroy van Seventer, Maikel den Ouden, Jeroen Brobbel, Stefan van Es (Xander Geveke), Tim Bekker (Max Ruitenberg), Vince Lissenberg, Nick de Bil, Sam Jongejan en Desley de Vliegh.
Sander Kraaijeveld, Jasper Hoogwerf, Wessel Boertje bleven op de bank.
